หลักการใช้การันต์
ในภาษาไทยมีหลักการเขียน การใช้คำที่หลากหลาย เยอะมาก เหมือนกับภาษาอื่น ๆ แต่น้องกลายคนอาจจะยังมีปัญหา โดยเฉพาะหารสะกดคำ
บางคนอาจเขียนพยัญชนะผิด อาจสะกดสระผิด เขียนผิดเขียนถูก วันนี้ครูพลเลยจะมาพาน้อง ๆ ไปดูหลักการเขียนตัวการันต์กัน
๑. พยัญชนะตัวเดียว ถ้าไม่ต้องการให้เป็นตัวสะกด หรืออ่านเป็นอีกพยางค์หนึ่งแล้วก็นับว่าเป็นตัวการันต์ ซึ่งจำต้องใส่ไม้ทัณฑฆาตลงไป
เช่น "ต้นโพธิ์” การันต์ที่ตัว "ธิ” ก็อ่านว่า "ต้น-โพ” ถ้าต้องการออกเสียงเป็นตัวสะกด ก็ไม่ต้องมีไม้ทัณฑฆาต เช่น "อำเภอศรีมหาโพธิ” ก็อ่านว่า "อำ-เพอ-สี-มะ-หา-โพด”
๒. อักษรควบทั้งปวง ต้องนับว่าเป็นตัวสะกดทั้งคู่ เว้นแต่อักษรควบไม่แท้ ที่มีเสียงตัวหน้าอ่อน คือ ร ควบกับตัวอื่น ถ้าต้องการเอาตัว ร สะกดตัวเดียว
เช่น ธรรม์ (ม การันต์) สรรค์ (ค การันต์) สรรพ์ (พ การันต์) ฯลฯ อย่างนี้ตัวหน้า คือตัว ร เป็นตัวสะกด ตัวหลังคือ ม ค พ เป็นตัวการันต์ อย่างนี้ต้องใส่ไม้ทัณฑฆาต
๓. อักษรนำทั้งปวง ตัวนำเป็นตัวสะกด ตัวตามหลังถ้าไม่เป็นพยางค์ต่อไป ต้องนับว่าเป็นตัวการันต์
เช่น ยักษ์ สัตว์ สงฆ์ อย่างนี้ ตัว ก ต ง เป็นตัวสะกด ตัวหลัง คือ ษ ว ฆ เป็นตัวการันต์